Ik heb altijd al willen deelnemen aan een uitwisselingsprogramma, en toen ik over deze hoorde, wist ik meteen dat dit eindelijk mijn kans was om mijn droom te verwezenlijken. Ik verwachtte dat het leuk zou zijn en ik wist dat ik veel zou leren en als persoon zou groeien, maar het overtrof mijn verwachtingen ver.
Het begon allemaal met 12 Roemenen die ongeduldig wachtten op een bus die hen naar hun volgende avontuur zou brengen. Ik was er een van! De eerste stop zou in Székesfehérvár zijn, waar de Hongaren op ons wachtten om ze op te halen. Tijdens onze reis naar Hongarije speelden we veel spelletjes en leerden we elkaar kennen en bouwden we vriendschappen op. Tegen de tijd dat we in Hongarije aankwamen, waren we als een kleine familie die stond te popelen om uit te breiden met meer leden. We brachten de nacht door in een gezellig pension in Hongarije, waar we begonnen vriendschappen op te bouwen met de Hongaarse deelnemers.
De volgende ochtend genoten we van een heerlijk ontbijt in het pension en waren we klaar om aan ons volgende geweldige avontuur te beginnen. Onze reis naar Nederland was lang en vermoeiend, maar ondanks dat verloren we nooit onze opwinding en goede stemming. We luisterden allemaal naar zowel Roemeense als Hongaarse liedjes, wat ons hielp een nog sterkere band op te bouwen omdat we elkaars culturen beter begrepen.
We kwamen rond 2 uur ’s nachts aan bij onze kleine padvinderscabine in Nederland en werden met open armen ontvangen en kregen een warm laat diner omdat we allemaal honger hadden na onze lange busreis. We sliepen allemaal als baby’s die nacht! We begonnen onze volgende dag met een naamspel om elkaar beter te leren kennen. Het was behoorlijk moeilijk om zoveel namen tegelijk te onthouden, maar al snel werden we heel vertrouwd met elkaar.
Onze tijd in Nederland zat vol activiteiten die ons uit onze comfortzone haalden, ons veel nieuwe en fascinerende dingen leerden en ons als individuen deden groeien en op verschillende niveaus lieten evolueren. Een van mijn favoriete activiteiten was “Abigail’s staart”, omdat we het gedrag van het personage bespraken en ontdekten dat er veel verschillen waren in hoe we dingen zagen. Het dwong ons om dingen vanuit verschillende perspectieven te bekijken, leerde ons elkaars meningen te respecteren en vormde het begin van een reeks interessante discussies. Een andere activiteit die ik leuk vond, was die over “Duurzame huizen”.
Aangezien we allemaal langzaam het punt bereiken waarop we ons eigen huis willen hebben, leek het mij dat deze workshop erg nuttig was en het hielp me begrijpen dat er veel dingen zijn waarmee rekening moet worden gehouden bij het bouwen van een huis, veel meer dan ik dacht. We hadden veel zinvolle workshops die allemaal zeer goed georganiseerd en uitgelegd waren, maar we hadden ook veel plezier. Na een dag vol activiteiten namen we ’s middagsvrij om te feesten. We dansten allemaal op Nederlandse, Roemeense en Hongaarse muziek, aten traditioneel voedsel uit alle drie de landen en spraken over de verschillen in onze culturen.
Dit hielp ons elkaar beter te begrijpen, verbreedde onze culturele kennis en versterkte onze band nog meer. Tijdens ons verblijf in Nederland bezochten we de hoofdstad, Amsterdam, en namen we ook een dag vrij om plezier te hebben in Walibi, een pretpark vol achtbanen en opwinding.
Na acht dagen waarin we een verzameling nieuwe herinneringen maakten, waren we helemaal klaar om naar Brno te gaan, de op een na grootste stad in Tsjechië en de thuisbasis van onze volgende avonturen. We bezochten de Moravische Karst, een prachtige grot die ons allemaal sprakeloos liet. De landschappen die we te zien kregen, leken buitenaards. Ik voelde me alsof ik gevangen zat in een fantasiefilm. Ik was diep onder de indruk van de echte schoonheid van die plek. Ik nam de tijd om van de landschappen te genieten en liet de energie van de plek door mijn aderen stromen en me vullen met rust en positiviteit.
Onze volgende stop was in Hongarije. Ik droomde er al een tijdje van om Boedapest te bezoeken en eindelijk kreeg ik de kans om dat te doen. De Hongaarse hoofdstad is absoluut prachtig. Boedapest is een stad die echt voor iedereen iets te bieden heeft: ongelooflijke architectuur, culturele locaties, prachtige parken en ook winkel-, eet- en amusement mogelijkheden. Terwijl we in Hongarije waren, gingen we ook zwemmen in het Velencemeer, wat me het gevoel gaf alsof ik aan zee was. Op een avond kreeg ieder van ons de kans om bij een van de Hongaarse deelnemers thuis te dineren en traditioneel eten te proeven. Het eten was heerlijk en de mensen waren erg aardig en verwelkomden ons met veel warmte.
Last but not least bezochten we Roemenië. We verbleven in een toeristisch Roemeens dorp, genaamd Rimetea. Daar gingen we wandelen naar “Piatra Secuiului”, een prachtige bergtop op 1129 meter hoogte. De landschappen die we tijdens de wandeling en op de top van de berg te zien kregen, waren adembenemend. Ondanks dat de wandeling ons ongeveer 8 uur kostte en erg vermoeiend was, was het absoluut de moeite waard! De mensen die niet wilden deelnemen aan de wandeling kregen de gelegenheid om naar Cluj-Napoca te gaan, een van de mooiste steden in Roemenië. De volgende dag bezochten we “Trascăului fortress”, een mooie en rustige plek waar je kunt nadenken over de bergen die het omringen.
Helaas is de dag van afscheid gekomen. We gingen allemaal met de bus naar de luchthaven en namen afscheid van elkaar voor de luchthaven. Het was een behoorlijk emotioneel moment. Na tweeënhalve week met dezelfde mensen te hebben doorgebracht, lijkt het vreemd als je afscheid moet nemen en weet dat je elkaar niet snel zult zien. We knuffelden elkaar allemaal heel stevig en wensten elkaar het allerbeste. Het verhaal eindigt net zoals het begon, 12 Roemeense mensen die uit de bus stappen en terugkeren naar hun land, maar dit keer wijzer, volwassener en klaar om nieuwe uitdagingen aan te gaan die zich kunnen voordoen op hun lange en mooie reis door het leven. De tijd die we hebben doorgebracht in deze uitwisseling was misschien kort, maar de herinneringen die zijn gemaakt, zullen een leven lang meegaan!
